aspa

aspa

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019

10 ερωτήσεις και απαντήσεις για τις χαλαζοπτώσεις



1. Ποια νέφη δημιουργούν το χαλάζι;

Μόνο οι σωρειτομελανίες/cumulonimbus (νέφη που προκαλούν καταιγίδες) είναι ικανοί να δημιουργήσουν χαλάζι. Σχεδόν όλες οι καταιγίδες παράγουν χαλάζι σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξής τους αλλά λίγες φορές οι χαλαζόκοκκοι καταφέρνουν να φτάσουν στο έδαφος και να εκδηλωθεί το φαινόμενο της χαλαζόπτωσης.



2. Πώς δημιουργείται το χαλάζι;

Η δημιουργία και ανάπτυξη των χαλαζόκοκκων σε έναν σωρειτομελανία εξαρτάται από μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της κατακόρυφης ροής θερμού και υγρού αέρα με μικροσωματίδια (που ονομάζονται πυρήνες συμπύκνωσης) πάνω στα οποία προσκολλώνται αρχικά μικροσκοπικοί παγοκρύσταλλοι. Οι παγοκρύσταλλοι μεγαλώνουν σε μέγεθος συλλέγοντας νερό από τις γειτονικές σταγόνες ή από το νερό σε υπέρτηξη, δηλαδή το νερό που βρίσκεται σε αρνητική θερμοκρασία ακόμη και στους -40oC, το οποίο παγώνει ακαριαία πάνω στην επιφάνεια του πάγου. Σε αυτή τη φάση έχουμε τη δημιουργία των χαλαζόκοκκων που λόγω του βάρους τους πέφτουν προς τη βάση του νέφους μεγαλώνοντας συνεχώς σε μέγεθος με σφαιρικό σχήμα.

3. Σε τι διαφέρει το μικρό από το μεγάλο χαλάζι;

Για τη δημιουργία μεγάλου χαλαζιού (πάνω από 2 εκ διάμετρο) εκτός από την έντονη αστάθεια στην ατμόσφαιρα, χρειάζεται επιπλέον μεγάλη διαφορά ταχύτητας του ανέμου καθ’ύψος έτσι ώστε ο στροβιλισμός των αέριων μαζών εντός του νέφους να οδηγήσει τον χαλαζόκοκκο σε πολλαπλές διαδρομές οριζόντια και κατακόρυφα συλλέγοντας περισσότερο νερό και αυξάνοντάς το σε μέγεθος. Με αυτόν τον τρόπο πολλές φορές το χαλάζι χάνει το σφαιρικό του σχήμα και αποκτά μυτερές προεξοχές Ανάλογα το μέγεθος, τα «δαχτυλίδια πάγου» και τις προεξοχές ενός χαλαζόκοκκου, μπορούμε να εκτιμήσουμε πόση ώρα ταξίδεψε μέσα σε ένα καταιγιδοφόρο νέφος. Το μικρού μεγέθους χαλάζι, ό, δημιουργείται επίσης σε περιοχές με έντονη αστάθεια αλλά όταν οι άνεμοι καθ’ύψος είναι ασθενείς και υπάρχουν ξηρές και ψυχρές αέριες μάζες σε χαμηλά στρώματα της τροπόσφαιρας (περίπου 2 km ύψος).



4. Σε τι μέγεθος μπορεί να φτάσει το χαλάζι;

Συνήθως το χαλάζι που φτάνει στο έδαφος δεν ξεπερνά σε διάμετρο το 1 εκ αλλά μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 23 εκ.



5. Πότε έχουμε χαλαζοπτώσεις στην Ελλάδα;

Στη ηπειρωτική Ελλάδα οι χαλαζοπτώσεις με μικρό μέγεθος (<2 εκ) χαλαζόκοκκων αλλά σε μεγάλες ποσότητες παρατηρούνται κυρίως τον Απρίλιο και το πρώτο μισό του Μαΐου, όταν η αστάθεια στην ατμόσφαιρα είναι ισχυρή αλλά πολλές φορές ψυχρές αέριες μάζες παραμένουν κοντά στο έδαφος, ενώ το μεγάλο χαλάζι (>2 εκ) παρατηρείται την περίοδο μεταξύ Μαΐου και το πρώτο μισό του Ιουνίου. Αντίθετα στα νησιά του Ιονίου και του Αιγαίου οι χαλαζοπτώσεις είναι πιο συχνές το φθινόπωρο και λιγότερο τους χειμερινούς μήνες, όταν η αστάθεια περιορίζεται πάνω από τη θάλασσα.



6. Πού έχει παρατηρηθεί το μεγαλύτερο χαλάζι στην Ελλάδα;

Σχεδόν κάθε χρόνο παρατηρούμε στη χώρα μας χαλάζι διαμέτρου 2-3 εκ, όμως στις 10 Ιουνίου 2013 οπότε πολύ ισχυρές καταιγίδες έπληξαν περιοχές της Ημαθίας και της Πιερίας με χαλάζι διαμέτρου έως και 8 εκ . Είναι το μεγαλύτερο χαλάζι που γνωρίζουμε να έχει παρατηρηθεί στη χώρα μας τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια. Από αναφορά του Τύπου γνωρίζουμε ότι στις 15 Ιουνίου 1956 στο χωριό Λοξάδα Καρδίτσας 46 κάτοικοι τραυματίστηκαν και δεκάδες οικόσιτα ζώα σκοτώθηκαν από πρωτοφανή χαλαζόπτωση.



7. Πώς καταγράφουμε το χαλάζι;

Το μέγεθος του χαλαζιού μπορεί να καταγραφεί μόνο με χαλαζόμετρα, απλές κατασκευές από πορώδη υλικά πάνω στα οποία οι χαλαζόκοκκοι αφήνουν το αποτύπωμά τους. Επίσης μέσω ανάλυσης δεδομένων από ραντάρ καιρού μπορούμε να εκτιμήσουμε το μέγεθος του χαλαζιού αλλά με μικρή ακρίβεια. Στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών πρόσφατα ξεκινήσαμε τη χρήση τεχνικών τηλεπισκόπησης από δορυφόρους για να εκτιμήσουμε ποιες καταιγίδες είναι ικανές να παράγουν χαλαζοπτώσεις με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.



8. Γίνεται πρόγνωση χαλαζοπτώσεων;

Η πρόγνωση της χαλαζόπτωσης αποτελεί ακόμη μεγάλη πρόκληση για την Μετεωρολογία καθώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς τις συνθήκες που το δημιουργούν σε κάθε σημείο της ατμόσφαιρας. Στο meteo.gr χρησιμοποιούμε αλγόριθμους που εκτιμούν την εκδήλωση χαλαζόπτωσης και το μέγεθος του χαλαζιού από προγνωστικά δεδομένα αριθμητικών μοντέλων.



9. Τι προβλήματα προκαλεί το χαλάζι;

Το προφανές πρόβλημα μιας χαλαζόπτωσης είναι η οικονομική ζημία της αγροτικής παραγωγής λόγω καταστροφής καλλιεργειών. Το χαλάζι αποτελεί ίσως τον χειρότερο εχθρό των αγροτών ειδικά γιατί εκδηλώνεται την άνοιξη που οι καλλιέργειες βρίσκονται σε ώριμο στάδιο. Άλλα προβλήματα που προκαλούν είναι οι υλικές ζημιές σε οικίες και οχήματα, με τις αποζημιώσεις ασφαλιστικών εταιρειών να αυξάνονται κάθε χρόνο. Επιπροσθέτως, το μικρού μεγέθους χαλάζι προκαλεί μεγαλύτερη ολισθηρότητα στο οδόστρωμα από το χιόνι, γι’ αυτό και είναι συχνά τα τροχαία ατυχήματα, ιδιαίτερα στην Εγνατία Οδό όπου οι οδηγοί που εξέρχονται από τις σήραγγες δεν προλαβαίνουν να αντιδράσουν στο οδόστρωμα καλυμμένο με χαλάζι.



10. Γίνεται αποτροπή χαλαζοπτώσεων;

Ο Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) εφαρμόζει από το 1981 το Εθνικό Πρόγραμμα Χαλαζικής Προστασίας. Το Κέντρο Μετεωρολογικών Εφαρμογών (ΚΕΜΕ) στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» αναλαμβάνει την επιχειρησιακή λειτουργία του προγράμματος που αποτελείται από δίκτυο χαλαζόμετρων στη Μακεδονία, την επιτήρηση των καιρικών συνθηκών στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα με ραντάρ καιρού και αεροσκάφη για τη σπορά των καταιγιδοφόρων νεφών με ιωδιούχο άργυρο. Η σπορά των νεφών επιδιώκει τη μείωση του μεγέθους των χαλαζόκοκκων καθώς περισσότεροι τεχνητοί πυρήνες συμπύκνωσης λειτουργούν ανταγωνιστικά προς τους φυσικούς, κάτι που σημαίνει ότι το διαθέσιμο νερό που εξηγήσαμε παραπάνω, κατανέμεται σε περισσότερους χαλαζόκοκκους.

 Πηγή: Meteo.gr

Τρίτη 14 Μαΐου 2019

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα γίνονται αντιληπτά ως «κανονικά», μόλις μετά από λίγα χρόνια





Η αλλαγή του κλίματος εκθέτει τους ανθρώπους σε συνθήκες που είναι ιστορικά ασυνήθιστες και αναμένεται να γίνουν όλο και πιο συχνές με την πάροδο του χρόνου.

Το καίριο σχετικό ερώτημα που τέθηκε σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Proceeding της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, είναι κατά πόσο οι άνθρωποι παρατηρούν  τις ακραίες θερμοκρασίες στην περιοχή τους;

Η απάντηση που δόθηκε σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ότι στην πραγματικότητα οι άνθρωποι μαθαίνουν να δέχονται τις ακραίες καιρικές συνθήκες ως «κανονικές», σε μόλις λίγα χρόνια.

Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους να υποτιμήσουν την έκταση της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεδομένου ότι έχει ήδη προκαλέσει ακραίες θερμοκρασιακές μεταβολές.

Οι ερευνητές, κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό αναλύοντας περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια μηνύματα στο Twitter για το χρονικό διάστημα 2014-2016, μελετώντας πως οι άνθρωποι αντιδρούν στις ακραίες θερμοκρασίες με βάση τις εμπειρίες του παρελθόντος καιρού.
Διαπιστώθηκε ότι όταν οι άνθρωποι σε μια περιοχή βίωναν πρωτόγνωρες γι αυτούς ακραίες θερμοκρασίες, έκαναν πολλά tweets σχετικά με αυτό.  Σταδιακά όμως έπαυαν να τιτιβίζουν για τις ακραίες θερμοκρασίες, όταν αυτές επαναλαμβάνονταν. Ο καιρός πια έπαυε να γίνεται αντιληπτός ως κάτι αξιοσημείωτο.

Γενικά, οι άνθρωποι χρειάζονται μόλις 2 έως 8 χρόνια σε μια δεδομένη περιοχή προκειμένου να σταματήσουν να αναγνωρίζουν ότι οι ακραίες θερμοκρασίες που βιώνουν είναι πράγματι ακραίες.
 «Ο ορισμός του “φυσιολογικού καιρού” μετατοπίζεται γρήγορα με την πάροδο του χρόνου σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα» επισημαίνουν οι συγγραφείς.

Εστάνσεις μπορούν να διατυπωθούν ως προς την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος που αξιολόγησαν οι συγγραφείς, αφού δεν γνωρίζουμε πόσο αντιπροσωπευτικά είναι τα tweets για τη γενική κοινή γνώμη.
Ωστόσο, η μελέτη του καθηγητή στο Τμήμα Επιστήμης και Περιβαλλοντικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Davis, Δρ. Moore και των συνεργατών του, είναι μια καλή αρχική προσπάθεια προκειμένου να καταλάβουμε πως οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την αλλαγή του κλίματος μέσω των ακραίων καιρικών συνθηκών. 

Είναι σαν ένα προειδοποιητικό μήνυμα αφύπνισης στην προσαρμογή μας στην κλιματική αλλαγή, θυμίζοντας την γνωστή ιστορία του βατράχου που αφέθηκε να μαγειρευτεί σε μία κατσαρόλα όπου το νερό θερμαινόταν σταδιακά χωρίς να αντιδράσει. Σε αντίθεση, το απότομα οδυνηρό κάψιμο από το νερό θα ενεργοποιούσε τα αντανακλαστικά επιβίωσης και θα πεταγόταν έξω από το νερό.
Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να αντιλαμβάνονται και να καταγράφουν τις ακραίες θερμοκρασίες ως ακραίες, υπάρχει ο κίνδυνος να περιοριστεί η επιθυμία του κοινού ν’ αναλάβει ή να υποστηρίξει δράσεις για την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Δρ. Α. Καραμάνου

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΨΗΣΤΑΡΙΕΣ

Το Πάσχα δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε ψησταριές και σούβλες. Τα αναμμένα κάρβουνα και πυρωμένα σίδερα αποτελούν σοβαρή αιτία εγκαυμάτων και πρόκλησης πυρκαγιών.
Η χρήση της ψησταριάς, αποτελεί ένα συνηθισμένο μέσο παρασκευής φαγητού για τους Έλληνες, αλλά η απροσεξία μπορεί να μεταβάλλει μία ευχάριστη  συγκέντρωση αγαπημένων προσώπων σε ταλαιπωρία με απρόβλεπτες συνέπειες.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

  • Οι ψησταριές προπανίου και ξυλοκάρβουνων πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε εξωτερικούς χώρους.
  • Κρατήστε τα παιδιά και τα κατοικίδια μακριά από τον χώρο της ψησταριάς.
  • Διατηρήστε την ψησταριά καθαρή αφαιρώντας το συσσωρευμένο λίπος από την επιφάνεια και τους δίσκους κάτω από αυτή.
  • Η ψησταριά να τοποθετείται σε ασφαλή απόσταση από την οικία, από πέργκολες, γείσους και μακριά κλαδιά.
  • Έχετε πάντα την προσοχή σας στην ψησταριά. Μην απομακρύνεστε από τους χώρους ψησίματος εάν δεν έχετε βεβαιωθεί ότι τα κάρβουνα έχουν σβήσει εντελώς.

Ψησταριές ξυλοκάρβουνων

  • Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να ετοιμάσετε τα ξυλοκάρβουνα. Ειδικά χωνιά σαν καμινάδες επιτρέπουν το άναμμα των ξυλοκάρβουνων με τη χρήση μιας εφημερίδας.
  • Χρησιμοποιείστε υγρό προσάναμμα για το άναμμα των ξυλοκάρβουνων. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε το υγρό ή άλλα εύφλεκτα υγρά απευθείας στη φωτιά.
  • Φυλάξτε το υγρό προσάναμμα μακριά από παιδιά και άλλες πηγές θερμότητας.
  • Υπάρχουν ηλεκτρικοί εκκινητές , που δε χρησιμοποιούν φωτιά. Χρησιμοποιήστε μπαλαντέζα για εξωτερική χρήση.
  • Όταν τελειώσετε το ψήσιμο, αφήστε τα κάρβουνα να κρυώσουν πριν τα τοποθετήσετε σε ένα μεταλλικό κιβώτιο.

Ψησταριές προπανίου

Σε κάθε πρώτη χρήση ανα έτος ελέγξτε το σωλήνα που συνδέεται με το δοχείο για τυχόν διαρροές εφαρμόζοντας αραιό σαπουνόνερο στη σωλήνα. Στην περίπτωση διαρροής θα δείτε φυσαλίδες. Λόγω της χαρακτηριστικής μυρωδιάς του προπανίου είναι σχετικά εύκολο να διαπιστώσετε την ύπαρξης διαρροής και με την οσμή. Αν συμβεί κάτι τέτοιο κατά τη διάρκεια του ψησίματος,  κλείστε  αμέσως τη στρόφιγγα και απευθυνθείτε σε έναν ειδικό.  Αν παρόλο που έχετε κλείσει τη στρόφιγγα, εξακολουθεί να υπάρχει διαρροή καλέστε το 199. Σε καμία περίπτωση μην μετακινείτε τη σχάρα ψησίματος.
Αν σβήσει η φωτιά ενώ ψήνετε, κλείστε την τροφοδοσία και περιμένετε τουλάχιστον 15 λεπτά πριν επιχειρήσετε να την ανάψετε εκ νέου.

ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ: Κανόνες Ασφαλείας


 Είδη πυροτεχνίας ή πυροτεχνουργήματα είναι τα προϊόντα, που περιέχουν εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικό μείγμα και που προορίζονται να παράγουν θερμότητα, φως, ήχο, αέρια ή καπνό ή ένα συνδυασμό των προαναφερόμενων εφέ. Τα πυροτεχνήματα είναι ένα είδος πυροτεχνουργημάτων, τα οποία έχουν σκοπό τη διασκέδαση και μόνον.

Τα πυροτεχνήματα μπορεί να θέσουν τους χρήστες τους, σε μεγάλο κίνδυνο. Στην Ελλάδα, κάθε χρόνο, θρηνούμε θύματα πυροτεχνουργημάτων. Πάσχα στη Χίο, στο Αγρίνιο, στην Καλαμάτα. Τραυματισμοί, ακρωτηριασμοί ακόμα και θάνατοι.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εκφράσει τις ανησυχίες της, για την ποιότητα, την ασφάλεια, τον τρόπο χρήσης, αλλά και την ανομοιομορφία των νόμων, στα διάφορα κράτη-μέλη, όσον αφορά τα πυροτεχνήματα. Έτσι, στις 23 Μαΐου 2007, ψηφίστηκε η Οδηγία 2007/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία, ενσωματώθηκε, στην Ελληνική Νομοθεσία, με την 9104/440 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ 1159Β/2.8.2010) και ισχύουν πλήρως από 1/1/2017.

Η νομοθεσία απαιτεί τα πυροτεχνήματα να σχεδιάζονται, να παράγονται και να διακινούνται, με βάση συγκεκριμένα πρότυπα ασφάλειας, τα οποία ισχύουν, σε όλα τα κράτη-μέλη. Τα πρότυπα, για την ασφάλεια των πυροτεχνημάτων, αναπτύχθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Τυποποίηση (CEN), και ο ΕΛΟΤ τα έχει εντάξει, στο εθνικό σύστημα τυποποίησης.

Από τη νομοθεσία, εξαιρούνται τα πυροτεχνουργήματα, που προορίζονται, για μη εμπορική χρήση. Δηλαδή, και τα αυτοσχέδια πυροτεχνήματα, που προκαλούν θύματα, κάθε Πάσχα, στην Ελλάδα, δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία.
Ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας (αν ο κατασκευαστής έχει έδρα εκτός Ε.Ε.) ευθύνονται, για την ασφάλεια των πυροτεχνημάτων και πρέπει, πριν διαθέσουν τα προϊόντα τους, στην αγορά, να έχουν ακολουθήσει τις νόμιμες διαδικασίες, για την αξιολόγηση της πιστότητας των πυροτεχνημάτων, από οργανισμούς, που η 2η Δ/νση Κλαδικής Βιομηχανικής Πολιτικής του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας έχει ορίσει, ως υπεύθυνους, για την αξιολόγηση αυτή.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης οι κατασκευαστές επιθέτουν τη σήμανση CE, με τρόπο ορατό, ευανάγνωστο και ανεξίτηλο, πάνω στα ίδια τα είδη πυροτεχνουργίας ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, στο πινακίδιο αναγνώρισης που επισυνάπτεται σε αυτά ή στη συσκευασία τους.

Οι κατασκευαστές εξασφαλίζουν ότι τα είδη πυροτεχνίας φέρουν εμφανώς, ευανάγνωστα και ανεξίτηλα, τη σωστή επισήμανση, στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες των κρατών – μελών, στα οποία το είδος πωλείται, στον καταναλωτή. Η επισήμανση των ειδών πυροτεχνίας περιλαμβάνει τουλάχιστον την ονομασία και τη διεύθυνση του κατασκευαστή ή, εάν ο κατασκευαστής δεν είναι εγκατεστημένος στην Κοινότητα, την ονομασία του κατασκευαστή και την ονομασία και τη διεύθυνση του εισαγωγέα, την ονομασία και τον τύπο του προϊόντος, τα ελάχιστα όρια ηλικίας, τη σχετική κατηγορία και τις οδηγίες χρήσης, το έτος παραγωγής, για τα πυροτεχνήματα των κατηγοριών 3 και 4 και, κατά περίπτωση, την ελάχιστη απόσταση ασφαλείας. Η επισήμανση περιλαμβάνει την καθαρή ισοδύναμη ποσότητα ενεργού εκρηκτικού υλικού.

Τα πυρετεχνήματα περιέχουν τις εξής ελάχιστες πληροφορίες:

  • Κατηγορία 1: κατά περίπτωση : «μόνο για υπαίθρια χρήση» και ελάχιστη απόσταση ασφαλείας.
  • Κατηγορία 2: «μόνο για υπαίθρια χρήση» και, κατά περίπτωση, ελάχιστη απόσταση/ ελάχιστες αποστάσεις ασφαλείας.
  • Κατηγορία 3: « μόνο για υπαίθρια χρήση» και ελάχιστη απόσταση/ ελάχιστες αποστάσεις ασφαλείας.
  • Κατηγορία 4: «μόνο για χρήση από άτομα με εξειδικευμένες γνώσεις» και ελάχιστη απόσταση/ ελάχιστες αποστάσεις ασφαλείας.
  • Τέλος, τα είδη πυροτεχνίας, για το θέατρο, περιέχουν τις εξής ελάχιστες πληροφορίες:
  • Κατηγορία Τ1: κατά περίπτωση: «μόνον για υπαίθρια χρήση» και ελάχιστη απόσταση ασφαλείας.
  • Κατηγορία Τ2: «μόνο για χρήση από άτομα με εξειδικευμένες γνώσεις» και ελάχιστη απόσταση/ ελάχιστες αποστάσεις ασφαλείας.
Σύμφωνα με το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών οι τύποι και οι κατηγορίες πυροτεχνημάτων, έχουν συνδεθεί, με συγκεκριμένα όρια ηλικίας. Όταν κάποιος καταναλωτής είναι κάτω, από τα όρια αυτά, δεν μπορεί να αγοράσει το συγκεκριμένο πυροτεχνούργημα:
1. Πυροτεχνήματα
Κατηγορία 1: 14 ετών υπό την εποπτεία ενηλίκου
Κατηγορία 2: 18 ετών
Κατηγορία 3: 18 ετών
2. Θεατρικά και άλλα πυροτεχνουργήματα
Κατηγορία Τ1 και Ρ1: 18 ετών
Όλες οι άλλες κατηγορίες πρέπει να χρησιμοποιούνται, μόνο από ειδικούς.


Η Ελληνική Αστυνομία σας υπενθυμίζει ότι:

  • Η κατασκευή, εμπορία, αγορά, κατοχή και χρήση κροτίδων και συσκευών εκτόξευσης αυτών από οποιονδήποτε απαγορεύεται.
  • Η καύση βεγγαλικών απαγορεύεται κατά την περιόδο των εορτών του Πάσχα.
  • Αποτρέψτε τα παιδιά από τη χρήση ή την αυτοσχέδια κατασκευή τους.
  • Ενημερώστε τα παιδιά για τους κινδύνους σοβαρού τραυματισμού, ακόμα και ακρωτηριασμού.
  • Μην τους επιτρέπετε να προσεγγίζουν χώρους παράνομης καύσης των ειδών αυτών, διότι κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα προκληθεί ατύχημα.
  • Μην ξεχνάτε ότι τα βεγγαλικά και τα πυροτεχνήματα δεν είναι παιχνίδια, αλλά υλικά άκρως επικίνδυνα και η χρήση τους εγκυμονεί κινδύνους για την σωματική ακεραιότητα και την ίδια την ζωή.




Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

H ιστορία πίσω από την "Παγκόσμια Φωτογραφία Τύπου" του έτους 1985


Στις 13 Νοεμβρίου 1985 η έκρηξη του ηφαιστείου Nevado del Ruiz στην Κολομβία είχε ως συνέπεια 23.000 θύματα και ανυπολόγιστες υλικές βλάβες (13 χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς). Οι πυροκλαστικές ροές που εκρήγνυνταν από τον κρατήρα έτηκαν τον πάγο του βουνού, σχηματίζοντας lahars (ηφαιστειακές λασπώδεις ροές και ροές των συντριμμιών) που κατέληγαν στις κατοικημένες περιοχές στα κατάντι.
Ένας λαχάρης, και μόνο έκανε το μεγαλύτερο μέρος της βλάβης. Ταξιδεύοντας με ταχύτητα 6 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης Armero, σκοτώνοντας 20.000 άτομα.  Ένας άλλος λαχάρης σκότωσε 1.800 ανθρώπους στην κοντινή πόλη Chinchiná. 
Η Omayra Sánchez ήταν ένα κορίτσι ηλικίας 13 ετών που ζούσε στο Armero όταν ξέσπασε το ηφαίστειο. Όταν ο λαχάρης κατέστρεψε το σπίτι της, ο πατέρας και η θεία της πέθαναν μέσα. Ήταν σε θέση να επιβιώσει από το lahar, αλλά όταν οι ομάδες διάσωσης προσπάθησαν να την βοηθήσουν, συνειδητοποίησαν ότι τα πόδια της παγιδεύτηκαν κάτω από την οροφή του σπιτιού της. Οι διασώστες έβαλαν ένα σωστικό μέσο επίπλευσης γύρω από το σώμα της για την αποφυγή πνιγμού. Οι δύτες ανακάλυψαν ότι το απεγκλωβισμός της ήταν αδύνατον να γίνει χωρίς να σπάσουν τα πόδια της στη διαδικασία.
Παρά τη δύσκολη θέση της, η Sánchez προσπάθησε να διατηρήσει τη θετική της διάθεση: τραγούδησε στον Γερμανό δημοσιογράφο Santa María Barragán, που εργαζόταν ως εθελοντής, ζήτησε γλυκό, φαγητό, ήπιε σόδα και συμφώνησε να παραχωρήσει συνέντευξη. Μερικές φορές φοβόταν και προσευχόταν ή φώναζε. Την τρίτη νύχτα, με εμφανή τα συμπτώματα της υποθερμίας η Sánchez άρχισε να χάνει την επαφή με το περιβάλλον, λέγοντας ότι δεν ήθελε να καθυστερήσει για το σχολείο και ανέφερε μια εξέταση μαθηματικών. Τα μάτια της Sánchez κοκκίνισαν, το πρόσωπό της διογκώθηκε και τα χείλη της ξεθώριασαν. Κάποια στιγμή ζήτησε από τους ανθρώπους γύρω της να την εγκαταλείψουν, ώστε να μπορέσουν να ξεκουραστούν. Ελλείψει χειρουργικού εξοπλισμού που θα την έσωσε από τις συνέπειες ενός ακρωτηριασμού, οι παρόντες γιατροί συμφώνησαν ότι θα ήταν πιο ανθρώπινο να την αφήσουν να πεθάνει. 
Η Sánchez πέθανε στις 10:05 π.μ. στις 16 Νοεμβρίου (περίπου 60 ώρες μετά τον εγκλωβισμό της), πιθανότατα από γάγγραινα ή υποθερμία. 
Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε έξι μήνες μετά το θάνατό της και αργότερα κέρδισε τον τίτλο «Παγκόσμια Φωτογραφία Τύπου της Χρονιάς» για το έτος 1985. Το πρόσωπο της Omayra έγινε παγκοσμίως γνωστό. Σήμερα παραμένει ως σύμβολο της τραγωδίας Armero. Το μνήμα της επισκέπτονται ντόπιοι και τουρίστες για να πουν μια προσευχή και να ζητήσουν να μην επαναληφθεί ποτέ αυτή η τραγωδία.

Ο Γάλλος δημοσιογράφος Frank Fournier που δημοσίευσε την φωτογραφία της Sánchez με τίτλο «Η Αγωνία της Omayra Sánchez», ανάφερε σε σχετική συνέντευξή του λίγο μετά το συμβάν.
«Έφτασα στην πόλη Armero την αυγή περίπου τρεις ημέρες μετά την έκρηξη. Συναντήθηκα με έναν αγρότη που μου είπε για αυτό το νεαρό κορίτσι που χρειαζόταν βοήθεια. Με πήγε κοντά της. Ήμουν  σχεδόν μόνος μαζί της εκείνη τη στιγμή, λίγοι άνθρωποι ήταν γύρω και μερικοί διασώστες βοηθώντας κάποιον άλλο λίγο πιο μακριά ...
Μπορούσα να ακούσω τους ανθρώπους να φωνάζουν για βοήθεια και στη συνέχεια να σιωπούν…..Οι άνθρωποι ήταν ανίσχυροι να βοηθήσουν αυτό το μικρό κορίτσι….Οι διασώστες, τοπικοί αγρότες και μερικοί άνθρωποι που είχαν κάποια ιατρική βοήθεια συνέχισαν να επιστρέφουν σε αυτήν προσπαθώντας να την ανακουφίσουν.
Όταν έβλεπα τις εικόνες, αισθανόμουν εντελώς ανίκανος μπροστά σε αυτό το μικρό κορίτσι, που αντιμετώπιζε το θάνατο με θάρρος και αξιοπρέπεια. Θα μπορούσε να αισθανθεί ότι η ζωή της έφευγε. Μέσα από αυτό το στάδιο, η Omayra έτρεχε μέσα και έξω από τη συνείδηση. Με ρώτησε ακόμη και αν θα μπορούσα να την πάω στο σχολείο γιατί ανησυχούσε ότι θα καθυστερήσει….Πέθανε τρεις ώρες αργότερα από τη λήψη της φωτογραφίας.»